Πτωχευτικός κώδικας: μια ακόμη «ευκαιρία» στις τράπεζες για ν’ αρπάξουν την λαϊκή κατοικία

 

Όπως πάντα, στα μεγαλύτερα εγκλήματα δίνουν τα πιο εύηχα ονόματα, έτσι και στην νέα προσπάθεια αρπαγής της λαϊκής κατοικίας και μικρής περιουσίας από τράπεζες και funds, τον πτωχευτικό κώδικα που ψηφίστηκε στις 26 Οκτώβρη, δίνεται ο τίτλος «Κώδικας Διευθέτησης Οφειλών και Παροχής Δεύτερης Ευκαιρίας». Η κυβέρνηση της Ν.Δ. έρχεται με τον νόμο αυτό να καταφέρει το τελειωτικό χτύπημα στο λαϊκό δικαίωμα στη στέγη, μετά από την απόλυτη αμφισβήτησή του από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με την κατάργηση το 2015 του ακατάσχετου της πρώτης κατοικίας και τον κώδικα πολιτικής δικονομίας που απελευθέρωσε τους πλειστηριασμούς καθώς και την καθιέρωση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών το 2017 μαζί με την αναγόρευση σε «ιδιώνυμο» αδίκημα της δράσης του κινήματος κατά των πλειστηριασμών και τις διώξεις δεκάδων μελών του.

Εντελώς απροκάλυπτα, στο  πρώτο άρθρο του νόμου για την «προστασία» της κατοικίας αναφέρεται ως στόχος του η «ικανοποίηση των πιστωτών του οφειλέτη με την ρευστοποίηση του συνόλου της περιουσίας του (….) εντός της συντομότερης κατά το δυνατόν προθεσμίας». Κάθε άνεργος, μισθωτός, συνταξιούχος ή αυτοαπασχολούμενος που δεν μπορεί να εξοφλήσει τις οφειλές του, εξισώνεται με τις επιχειρήσεις (ως προς τις συνέπειες βέβαια μόνο και όχι τις απαλλαγές και τα μέτρα διάσωσης που προβλέπονται ειδικά για τις μεγάλες επιχειρήσεις) και οδηγείται σε πτώχευση.

Για τον αδύναμο οφειλέτη, όποιον δηλαδή δεν μπορεί να καταβάλει το 60% των ληξιπρόθεσμων οφειλών του επί έξι μήνες για μη εξυπηρετούμενες οφειλές άνω των 30.000 ευρώ, προβλέπεται ρευστοποίηση του συνόλου της κινητής και ακίνητης περιουσίας του, συμπεριλαμβανόμενης και της πρώτης κατοικίας του, ακόμα και μέρους του μισθού ή της σύνταξής του, που υπερβαίνει τις «εύλογες δαπάνες διαβίωσης» και αντιστοιχεί σήμερα σε περίπου 600 ευρώ για ένα άτομο ή 900 ευρώ για ζευγάρι.  Αξιοσημείωτο είναι ακόμη, ότι ενώ μέχρι τώρα στο δικαστήριο προσέφευγε ο οφειλέτης, με τον νέο πτωχευτικό κώδικα, η πτώχευση κηρύσσεται υποχρεωτικά, με πρωτοβουλία για την έναρξη της διαδικασίας αποκλειστικά από τους πιστωτές, χωρίς να προβλέπεται καν η παρουσία του οφειλέτη στην διαδικασία. Ο οφειλέτης χάνει όλη την (ρευστοποιημένη) περιουσία του μέχρι την πλήρη εξόφληση των δανείων (κεφάλαιο με τόκους και άλλα έξοδα), και  έχει ως μόνο πιθανό κέρδος την διαγραφή των όποιων εναπομείνατων χρεών, μετά την ρευστοποίηση της περιουσίας. Ωστόσο, εντελώς αδικαιολόγητα, από την συγκεκριμένη διαδικασία δεν απαλλάσσονται οι συνοφειλέτες και οι εγγυητές, οι οποίοι συνεχίζουν να χρωστούν και μετά την πτώχευση του οφειλέτη. Προβλέπεται τέλος ακύρωση όλων των προσφυγών, με βάση το προηγούμενο νομικό πλαίσιο για την προστασία της πρώτης κατοικίας, που δεν έχουν ακόμα τελεσιδικήσει.

Είναι προφανές ότι και ο νέος νόμος δεν προστατεύει σε καμία περίπτωση την κατοικία, καθώς με το σύνολο σχεδόν των άρθρων του περιγράφει τις διαδικασίες με τις οποίες οι πιστωτές διασφαλίζουν την είσπραξη των οφειλών και μόνο ένα άρθρο αναφέρεται στην “προστασία” των αδύναμων οφειλετών από την έξωση από την κατοικία για την οποία έχουν εξοφλήσει το μεγαλύτερο πιθανά μέρος του δανείου. Επιδιώκοντας να αμβλύνει το πολιτικό κόστος, η κυβέρνηση προχωρά σε μια ρύθμιση με βάση την οποία οι ιδιοκτήτες μετατρέπονται σε ενοικιαστές των funds για το ίδιο τους το σπίτι, γλυτώνοντας όμως την επαχθή έξωση και την παρεπόμενη αστεγία. Συγκεκριμένα ο νέος πτωχευτικός κώδικας προβλέπει τη συγκρότηση του «Φορέα Απόκτησης και Επαναμίσθωσης», ο οποίος θα μπορεί, κατόπιν αίτησης του αδύναμου οφειλέτη, να αγοράζει από τον πιστωτή (τράπεζα ή funds) την κατοικία, δίνοντας το δικαίωμα στον πρώην ιδιοκτήτη να παραμείνει σε αυτήν έναντι ενοικίου. Εάν δε ο πρώην ιδιοκτήτης ή οι κληρονόμοι του καταφέρουν να καταβάλουν χωρίς παραλείψεις και καθυστερήσεις τα ενοίκια δώδεκα ετών, θα τους παρέχεται το δικαίωμα να αγοράσουν ξανά το ακίνητο τους, πληρώνοντας φυσικά πλήρες τίμημα, ανάλογο με την εμπορική αξία του ακινήτου κατά το χρόνο της επαναγοράς και χωρίς να υπολογίζονται καθόλου τα ενοίκια που κατέβαλλε επί 12 χρόνια… Αυτοί που σίγουρα δεν βγαίνουν χαμένοι είναι η τράπεζα που πουλά σε καλή τιμή ένα ακίνητο που θα πωλούνταν δύσκολα υπό άλλες συνθήκες αλλά και ο «Φορέας» που εισπράττει τα ενοίκια και επιπλέον μπορεί να τα τιτλοποιήσει. Γι αυτό και ο αρχικά κρατικός και υπό παραχώρηση σε ιδιώτες «Φορέας» είναι ήδη περιζήτητος από μεγάλα πολυεθνικά funds.

Οι κυβερνήσεις για άλλη μια φορά δεν διστάζουν να βάλουν τα κέρδη των τραπεζών και του κεφαλαίου πάνω απ’ τις ζωές μας και να αρπάξουν την λαϊκή κατοικία και περιουσία, γενικεύοντας την φτώχεια και την εξαθλίωση και αυξάνοντας δραματικά τον αριθμό των αστέγων. Μετά την υπερδεκαετή οικονομική κρίση και τη μνημονιακή αφαίμαξη της κοινωνικής πλειοψηφίας, η πανδημία και η νέα κρίση, υγειονομική μα και οικονομική ταυτόχρονα, με τις απολύσεις, την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και της περικοπής μισθών ή με το κλείσιμο χιλιάδων μικρών επιχειρήσεων και την εξαφάνιση κάθε εισοδήματος για τους ιδιοκτήτες τους, οδηγεί χιλιάδες λαϊκές οικογένειες σε απόλυτη αδυναμία εξυπηρέτησης των οποιωνδήποτε δανειακών τους οφειλών. Ταυτόχρονα, όχι μόνο εξυπηρετείται ο στόχος της Ε.Ε. για μείωση του ποσοστού ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα αλλά και η διαμόρφωση ενός νέου πεδίου κερδοφορίας για το κεφάλαιο, με την εκ νέου μετατροπή της στέγης σε εμπόρευμα και το άνοιγμα μιας νέας αγοράς ενοικιαζόμενης στέγης που θα διαχειρίζονται μεγάλες εταιρείες.

Όμως η κατοικία αποτελεί αναφαίρετο καθολικό κοινωνικό δικαίωμα, που η πολιτεία οφείλει να το εξασφαλίζει. Αντίθετα στη χώρα μας στην οποία δεν υπάρχει εδώ και χρόνια κανένα πρόγραμμα κοινωνικής κατοικίας και τα ενοίκια (αναλογικά με τους μισθούς, είναι τα υψηλότερα στην Ε.Ε.) ο συγκεκριμένος νόμος έρχεται με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο να αμφισβητήσει το δικαίωμα στην στέγη.

Απέναντι στην καθημερινή αμφισβήτηση των καθολικών κοινωνικών δικαιωμάτων στη στέγη, το ρεύμα, το νερό, την παιδεία, την υγεία, την ασφάλιση που με μακρόχρονους αγώνες καταχτήθηκαν δεν μένει άλλος δρόμος από τον συντονισμένο, μαζικό δυναμικό κι ανυποχώρητο αγώνα για την προάσπιση του δικαιώματος στην στέγη και γενικά των κοινωνικών δικαιωμάτων μας, την υπεράσπιση τελικά του δικαιώματος στη ζωή!

Αγωνιζόμαστε για την 

· κατάργηση του νέου πτωχευτικού κώδικα και την αρπαγή της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας από τράπεζες, κράτος και funds

· προστασία της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας, με την καθιέρωση του ακατάσχετου της πρώτης κατοικίας και τη διαγραφή χρεών των λαϊκών νοικοκυριών προς τράπεζες και κράτος

· κατάργηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και κατασχέσεων

· γενναία επιδότηση ενοικίου, παραχώρηση κενών κατοικιών και μέτρα για την άμεση μείωση των ενοικίων κατοικίας

 

Λέμε ΟΧΙ 

· στο ΙΔΙΩΝΥΜΟ, τις διώξεις και την καταστολή του κινήματος.

· στις διακοπές ρεύματος, νερού και φυσικού αερίου στις λαϊκές οικογένειες και διεκδικούμε μειώσεις στα τιμολόγια ρεύματος, νερού, πετρελαίου, φυσικού αέριου.  

Μέσα από Σωματεία, Τοπικές Κινήσεις και Συλλογικότητες, χτίζουμε ένα νέο

ΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΣΤΕΓΗ!