Πτωχευτικός κώδικας: μια ακόμη «ευκαιρία» στις τράπεζες για ν’ αρπάξουν την λαϊκή κατοικία

 

Όπως πάντα, στα μεγαλύτερα εγκλήματα δίνουν τα πιο εύηχα ονόματα, έτσι και στην νέα προσπάθεια αρπαγής της λαϊκής κατοικίας και μικρής περιουσίας από τράπεζες και funds, τον πτωχευτικό κώδικα που ψηφίστηκε στις 26 Οκτώβρη, δίνεται ο τίτλος «Κώδικας Διευθέτησης Οφειλών και Παροχής Δεύτερης Ευκαιρίας». Η κυβέρνηση της Ν.Δ. έρχεται με τον νόμο αυτό να καταφέρει το τελειωτικό χτύπημα στο λαϊκό δικαίωμα στη στέγη, μετά από την απόλυτη αμφισβήτησή του από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με την κατάργηση το 2015 του ακατάσχετου της πρώτης κατοικίας και τον κώδικα πολιτικής δικονομίας που απελευθέρωσε τους πλειστηριασμούς καθώς και την καθιέρωση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών το 2017 μαζί με την αναγόρευση σε «ιδιώνυμο» αδίκημα της δράσης του κινήματος κατά των πλειστηριασμών και τις διώξεις δεκάδων μελών του.

Εντελώς απροκάλυπτα, στο  πρώτο άρθρο του νόμου για την «προστασία» της κατοικίας αναφέρεται ως στόχος του η «ικανοποίηση των πιστωτών του οφειλέτη με την ρευστοποίηση του συνόλου της περιουσίας του (….) εντός της συντομότερης κατά το δυνατόν προθεσμίας». Κάθε άνεργος, μισθωτός, συνταξιούχος ή αυτοαπασχολούμενος που δεν μπορεί να εξοφλήσει τις οφειλές του, εξισώνεται με τις επιχειρήσεις (ως προς τις συνέπειες βέβαια μόνο και όχι τις απαλλαγές και τα μέτρα διάσωσης που προβλέπονται ειδικά για τις μεγάλες επιχειρήσεις) και οδηγείται σε πτώχευση.

Για τον αδύναμο οφειλέτη, όποιον δηλαδή δεν μπορεί να καταβάλει το 60% των ληξιπρόθεσμων οφειλών του επί έξι μήνες για μη εξυπηρετούμενες οφειλές άνω των 30.000 ευρώ, προβλέπεται ρευστοποίηση του συνόλου της κινητής και ακίνητης περιουσίας του, συμπεριλαμβανόμενης και της πρώτης κατοικίας του, ακόμα και μέρους του μισθού ή της σύνταξής του, που υπερβαίνει τις «εύλογες δαπάνες διαβίωσης» και αντιστοιχεί σήμερα σε περίπου 600 ευρώ για ένα άτομο ή 900 ευρώ για ζευγάρι.  Αξιοσημείωτο είναι ακόμη, ότι ενώ μέχρι τώρα στο δικαστήριο προσέφευγε ο οφειλέτης, με τον νέο πτωχευτικό κώδικα, η πτώχευση κηρύσσεται υποχρεωτικά, με πρωτοβουλία για την έναρξη της διαδικασίας αποκλειστικά από τους πιστωτές, χωρίς να προβλέπεται καν η παρουσία του οφειλέτη στην διαδικασία. Ο οφειλέτης χάνει όλη την (ρευστοποιημένη) περιουσία του μέχρι την πλήρη εξόφληση των δανείων (κεφάλαιο με τόκους και άλλα έξοδα), και  έχει ως μόνο πιθανό κέρδος την διαγραφή των όποιων εναπομείνατων χρεών, μετά την ρευστοποίηση της περιουσίας. Ωστόσο, εντελώς αδικαιολόγητα, από την συγκεκριμένη διαδικασία δεν απαλλάσσονται οι συνοφειλέτες και οι εγγυητές, οι οποίοι συνεχίζουν να χρωστούν και μετά την πτώχευση του οφειλέτη. Προβλέπεται τέλος ακύρωση όλων των προσφυγών, με βάση το προηγούμενο νομικό πλαίσιο για την προστασία της πρώτης κατοικίας, που δεν έχουν ακόμα τελεσιδικήσει.

Είναι προφανές ότι και ο νέος νόμος δεν προστατεύει σε καμία περίπτωση την κατοικία, καθώς με το σύνολο σχεδόν των άρθρων του περιγράφει τις διαδικασίες με τις οποίες οι πιστωτές διασφαλίζουν την είσπραξη των οφειλών και μόνο ένα άρθρο αναφέρεται στην “προστασία” των αδύναμων οφειλετών από την έξωση από την κατοικία για την οποία έχουν εξοφλήσει το μεγαλύτερο πιθανά μέρος του δανείου. Επιδιώκοντας να αμβλύνει το πολιτικό κόστος, η κυβέρνηση προχωρά σε μια ρύθμιση με βάση την οποία οι ιδιοκτήτες μετατρέπονται σε ενοικιαστές των funds για το ίδιο τους το σπίτι, γλυτώνοντας όμως την επαχθή έξωση και την παρεπόμενη αστεγία. Συγκεκριμένα ο νέος πτωχευτικός κώδικας προβλέπει τη συγκρότηση του «Φορέα Απόκτησης και Επαναμίσθωσης», ο οποίος θα μπορεί, κατόπιν αίτησης του αδύναμου οφειλέτη, να αγοράζει από τον πιστωτή (τράπεζα ή funds) την κατοικία, δίνοντας το δικαίωμα στον πρώην ιδιοκτήτη να παραμείνει σε αυτήν έναντι ενοικίου. Εάν δε ο πρώην ιδιοκτήτης ή οι κληρονόμοι του καταφέρουν να καταβάλουν χωρίς παραλείψεις και καθυστερήσεις τα ενοίκια δώδεκα ετών, θα τους παρέχεται το δικαίωμα να αγοράσουν ξανά το ακίνητο τους, πληρώνοντας φυσικά πλήρες τίμημα, ανάλογο με την εμπορική αξία του ακινήτου κατά το χρόνο της επαναγοράς και χωρίς να υπολογίζονται καθόλου τα ενοίκια που κατέβαλλε επί 12 χρόνια… Αυτοί που σίγουρα δεν βγαίνουν χαμένοι είναι η τράπεζα που πουλά σε καλή τιμή ένα ακίνητο που θα πωλούνταν δύσκολα υπό άλλες συνθήκες αλλά και ο «Φορέας» που εισπράττει τα ενοίκια και επιπλέον μπορεί να τα τιτλοποιήσει. Γι αυτό και ο αρχικά κρατικός και υπό παραχώρηση σε ιδιώτες «Φορέας» είναι ήδη περιζήτητος από μεγάλα πολυεθνικά funds.

Οι κυβερνήσεις για άλλη μια φορά δεν διστάζουν να βάλουν τα κέρδη των τραπεζών και του κεφαλαίου πάνω απ’ τις ζωές μας και να αρπάξουν την λαϊκή κατοικία και περιουσία, γενικεύοντας την φτώχεια και την εξαθλίωση και αυξάνοντας δραματικά τον αριθμό των αστέγων. Μετά την υπερδεκαετή οικονομική κρίση και τη μνημονιακή αφαίμαξη της κοινωνικής πλειοψηφίας, η πανδημία και η νέα κρίση, υγειονομική μα και οικονομική ταυτόχρονα, με τις απολύσεις, την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και της περικοπής μισθών ή με το κλείσιμο χιλιάδων μικρών επιχειρήσεων και την εξαφάνιση κάθε εισοδήματος για τους ιδιοκτήτες τους, οδηγεί χιλιάδες λαϊκές οικογένειες σε απόλυτη αδυναμία εξυπηρέτησης των οποιωνδήποτε δανειακών τους οφειλών. Ταυτόχρονα, όχι μόνο εξυπηρετείται ο στόχος της Ε.Ε. για μείωση του ποσοστού ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα αλλά και η διαμόρφωση ενός νέου πεδίου κερδοφορίας για το κεφάλαιο, με την εκ νέου μετατροπή της στέγης σε εμπόρευμα και το άνοιγμα μιας νέας αγοράς ενοικιαζόμενης στέγης που θα διαχειρίζονται μεγάλες εταιρείες.

Όμως η κατοικία αποτελεί αναφαίρετο καθολικό κοινωνικό δικαίωμα, που η πολιτεία οφείλει να το εξασφαλίζει. Αντίθετα στη χώρα μας στην οποία δεν υπάρχει εδώ και χρόνια κανένα πρόγραμμα κοινωνικής κατοικίας και τα ενοίκια (αναλογικά με τους μισθούς, είναι τα υψηλότερα στην Ε.Ε.) ο συγκεκριμένος νόμος έρχεται με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο να αμφισβητήσει το δικαίωμα στην στέγη.

Απέναντι στην καθημερινή αμφισβήτηση των καθολικών κοινωνικών δικαιωμάτων στη στέγη, το ρεύμα, το νερό, την παιδεία, την υγεία, την ασφάλιση που με μακρόχρονους αγώνες καταχτήθηκαν δεν μένει άλλος δρόμος από τον συντονισμένο, μαζικό δυναμικό κι ανυποχώρητο αγώνα για την προάσπιση του δικαιώματος στην στέγη και γενικά των κοινωνικών δικαιωμάτων μας, την υπεράσπιση τελικά του δικαιώματος στη ζωή!

Αγωνιζόμαστε για την 

· κατάργηση του νέου πτωχευτικού κώδικα και την αρπαγή της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας από τράπεζες, κράτος και funds

· προστασία της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας, με την καθιέρωση του ακατάσχετου της πρώτης κατοικίας και τη διαγραφή χρεών των λαϊκών νοικοκυριών προς τράπεζες και κράτος

· κατάργηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και κατασχέσεων

· γενναία επιδότηση ενοικίου, παραχώρηση κενών κατοικιών και μέτρα για την άμεση μείωση των ενοικίων κατοικίας

 

Λέμε ΟΧΙ 

· στο ΙΔΙΩΝΥΜΟ, τις διώξεις και την καταστολή του κινήματος.

· στις διακοπές ρεύματος, νερού και φυσικού αερίου στις λαϊκές οικογένειες και διεκδικούμε μειώσεις στα τιμολόγια ρεύματος, νερού, πετρελαίου, φυσικού αέριου.  

Μέσα από Σωματεία, Τοπικές Κινήσεις και Συλλογικότητες, χτίζουμε ένα νέο

ΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΣΤΕΓΗ!

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΡΕΥΜΑΤΟΣ! Παρέμβαση στη ΔΕΗ Δυτ. Θεσσαλονίκης την Τετάρτη 24 Ιουνίου, 1μ.μ.

Ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ οργανώνει παρέμβαση διαμαρτυρίας στη ΔΕΗ Δυτικής Θεσσαλονίκης (Δικαστήρια) την Τετάρτη 24 Ιουνίου, στη 1μ.μ., ενάντια στο όργιο διακοπών ρεύματος που ξεκίνησε την επόμενη κιόλας μέρα από το τέλος της καραντίνας (με γνωστά τα οξύτατα προβλήματα που προκάλεσε στην οικονομία και κυρίως στα λαϊκά νοικοκυριά) και αφορά κάθε καταναλωτή, χωρίς να εξετάζεται αν είναι μακροχρόνια άνεργος, οικογένεια με μικρά παιδιά ή μηχανικά υποστηριζόμενα ασθενή μέλη, αν είναι υπέργηροι ή και όλα μαζί.

Απαιτούμε:

• Να σταματήσουν άμεσα οι διακοπές ρεύματος στα λαϊκά νοικοκυριά και να γίνει άμεση επανασύνδεση

• Να γίνονται διακανονισμοί αποπληρωμής συσσωρευμένων χρεών με βάση τις οικονομικές δυνατότητες του οφειλέτη
• Να ξεκινήσουν τώρα οι διαγραφές χρεών στη ΔΕΗ και να περιλαμβάνουν το σύνολο των οφειλετών (μακροχρόνια άνεργοι, ευπαθείς ομάδες κλπ.)

ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, ΟΧΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ!

Κανένας μόνος του στην κρίση! Για ένα δίκτυο κοινωνικής αλληλεγγύης στην πόλη

Μετά από δέκα και πλέον χρόνια μιας μεγάλης οικονομικής κρίσης, που έφερε τεράστια φτώχεια (και φτωχοποίηση), ανεργία και εξαθλίωση και ταυτόχρονα κατάργηση κοινωνικών, πολιτικών και εργασιακών δικαιωμάτων, έρχεται σήμερα μια νέα παγκόσμια κρίση. Με την επιδημία του κορονοϊού που τέσσερις μήνες τώρα σαρώνει την μια χώρα μετά την άλλη, όχι μόνο αμφισβητείται η ίδια η ζωή μας, καθώς έχουν χαθεί ήδη πολλές δεκάδες χιλιάδες ζωές σ’ όλο τον κόσμο, αλλά γίνεται κι αυτή αφορμή για νέα επίθεση στα εργατικά και τα πολιτικά δικαιώματα και τις ελευθερίες. Γιατί η επιβολή περιοριστικών μέτρων στη σημερινή κατάσταση φαίνεται σε μεγάλο βαθμό αναγκαία για τον περιορισμό της πανδημίας, αλλά η μετεξέλιξή της σε γενική απαγόρευση της κυκλοφορίας (αμφισβητούμενη ακόμη και από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας) και απαγόρευση της πολιτικής και κοινωνικής δράσης είναι πολιτικά απαράδεκτη καθώς φαίνεται να λειτουργεί σαν “άσκηση ετοιμότητας” του μεγάλου κεφαλαίου απέναντι στον εχθρό-λαό.

Σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο η σκέψη μας είναι στους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και τις οικογένειες που βιώνουν όχι μόνο την αγωνία για τις συνθήκες ζωής, υγείας και εργασίας στο άμεσο μέλλον αλλά και την άμεση ανάγκη να εξασφαλίσουν το παρόν. Μπορεί πλειστηριασμοί να μην γίνονται για κάποιο διάστημα με κυβερνητική απόφαση, να μην μας ενοχλούν οι εισπρακτικές ή να έχουν πέσει οι ρυθμοί των διακοπών ρεύματος αλλά η εργοδοτική αυθαιρεσία και το κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων έφεραν, ήδη από την πρώτη στιγμή της ανθρωπιστικής κρίσης, δεκάδες χιλιάδες απολύσεις (πολλές φορές χωρίς πληρωμή των δεδουλευμένων) καθώς και μεγάλες περικοπές μισθών με την πρόσφατη κυβερνητική απόφαση.

Είναι επίσης γνωστό ότι υπάρχουν πολλές οικογένειες ή ευπαθείς ομάδες που μέχρι τώρα σιτίζονταν από διάφορες δομές που έκλεισαν και χρειάζονται βοήθεια για την επιβίωσή τους. Επιπροσθέτως στην περίοδο που διανύουμε δημιουργούνται  μια σειρά από ανάγκες σε ομάδες ανθρώπων με χρόνια προβλήματα υγείας (στους οποίους συστήνεται να μην κυκλοφορούν καθόλου) ή μεγάλης ηλικίας, οι οποίοι είτε λόγω της κατάστασης στο διαλυμένο από όλες τις κυβερνήσεις Σύστημα Υγείας  είτε αδυναμίας ηλεκτρονικών συναλλαγών  κλπ., χρειάζονται τη στήριξη και την βοήθειά μας.

Στους δύσκολους καιρούς της πανδημίας, της καραντίνας και απομόνωσης, ως ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ θεωρούμε αναγκαίο να προωθήσουμε το συντονισμό σωματείων της πόλης, τοπικών κινήσεων, φοιτητικών, κοινωνικοπολιτικών και νεολαιίστικων συλλογικοτήτων αλλά και ενεργών πολιτών σε ένα ΔΙΚΤΥΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ που, χωρίζοντας την πόλη σε περιοχές, θα μπορούσε (κόντρα στην απαγόρευση κυκλοφορίας) να συνδράμει σε φτωχές λαϊκές οικογένειες και ανθρώπους που έχουν ανάγκη.

Καλούμε όλους και όλες που αυτό το διάστημα νιώθουν αβοήθητοι και απομονωμένοι, που χρειάζονται οποιαδήποτε βοήθεια για τις καθημερινές ανάγκες αλλά και (αλληλο)ενημέρωση για την αντιμετώπιση προβλημάτων στο χώρο εργασίας ή συναλλαγές με διάφορες υπηρεσίες

στο τηλέφ.:  6 9 8 7 1 9 1 8 2 5

ή στο facebook: ΔΙΚΤΥΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ενάντια στην κρίση

Το μεγάλο στοίχημα των ημερών είναι να μείνουμε υγιείς αλλά και να μην απομονωθούμε, να μην κυριευτούμε από το φόβο και την απαισιοδοξία. Να μείνουμε ενεργοί! Πρέπει να μάθουμε, λένε, να αποφεύγουμε ο ένας τον άλλον. Αλλά να μην μας γίνει συνήθεια! Να φορέσουμε μάσκα, αλλά να μην σιωπήσουμε! Να πλύνουμε τα χέρια μας, αλλά την ίδια στιγμή να τα ενώσουμε με του διπλανού μας, να μην ξεχάσουμε να επικοινωνούμε, να στηρίζουμε τους πιο αδύναμους, να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον!

           ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ - ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ!

Οι νόμοι για την προστασία των πλειστηριασμών και το μέλλον των αγώνων μας για την προστασία της κατοικίας!

της Αρετής Σκουνάκη*

Οι ρίζες της σημερινής νομοθεσίας προστασίας της τέλεσης πλειστηριασμών βρίσκονται στα χρόνια μετά την Γαλλική Επανάσταση. Στην εποχή μας όμως πήρε τελείως διαφορετικό χαρακτήρα, ειδικά μετά την απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να αφήσει την πρώτη κατοικία εντελώς απροστάτευτη, για πρώτη φορά στην ιστορία του νεοελληνικού κράτους.

Είναι γνωστό πως η νομοθεσία και η δικαιοσύνη δεν είναι ουδέτεροι θεσμοί αλλά ταξικοί με σχετική αυτοτέλεια. Προσδίδουν χαρακτήρα δικαίου στην κοινωνική αδικία, ανάλογα με τις κάθε φορά ανάγκες του καπιταλιστικού συστήματος, όμως παράλληλα αποτυπώνουν και τον εκάστοτε συσχετισμό των ταξικών δυνάμεων, τις νίκες ή τις υποχωρήσεις του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Έτσι έγινε και στη δίκη του Ηλία Σμήλιου στις 4 Φεβρουαρίου, όπου το αδίκημα περί παρακώλυσης πλειστηριασμού αποδομήθηκε πλήρως στο ακροατήριο του Δ’ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης.

Για την ιστορία, αλλά και ως πληροφορία και γνώση για το σήμερα, καλό είναι να ξέρουμε τα παρακάτω: Η ποινική διάταξη (396 και σήμερα 395 του Ποινικού Κώδικα) που χρονολογείται από το 1950, αντέγραψε σχεδόν επί λέξει προηγούμενη διάταξη του 1836! Η μήτρα του νόμου αυτού βρίσκεται στον γαλλικό Ποινικό Κώδικα, από την εποχή της γαλλικής επανάστασης και των περιστατικών που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκειά της, όταν με δημοπρασίες εκποιούνταν εθνικά κτήματα και κτήματα των φεουδαρχών στους αστούς, οπότε βεβαίως η λειτουργική σημασία της ήταν τελείως διαφορετική, όπως και η ίδια η επίκληση «γενικού συμφέροντος» για την ελεύθερη διεξαγωγή και τη μη παρακώλυση των δημοπρασιών αυτών. Βλέπουμε, λοιπόν, τη σχετική αυτοτέλεια της συγκεκριμένης διάταξης περί παρακώλυσης πλειστηριασμού: αρχικά με θετικό πρόσημο και στη συνέχεια με απολύτως αρνητικό.

Πέρα από αυτά και δεδομένου ότι ο Ποινικός Κώδικας ρυθμίζει κάθε φορά εκείνη μόνο την ύλη που ανάγεται σε αδικήματα που εμφανίζουν πιο μόνιμο χαρακτήρα, όλοι καταλαβαίνουμε πως το 1950 δεν ήταν δυνατό ο νομοθέτης να προβλέψει και να τιμωρεί ως αδίκημα τη μαζική λαϊκή αντίσταση και διαμαρτυρία σε δημόσιους πλειστηριασμούς και δη πρώτης κατοικίας, πόσο μάλλον που ο τότε Π.Κ. (του 1950) προετοιμαζόταν επί σειρά ετών μέχρι να ψηφισθεί και αντικαταστήσει τελικά τον Ποινικό Νόμο του 1836. Κι αυτό γιατί τότε η πρώτη κατοικία προστατευόταν απολύτως από το σύνταγμα και ήταν ακατάσχετη, ως εκ τούτου δεν υπήρχε λόγος για ανάλογες λαϊκές παρεμβάσεις.

Το πρόβλημα ανέκυψε μετά την 1η Ιανουαρίου 2016. Για πρώτη φορά από τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους, το 1834, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτή που άφησε την πρώτη κατοικία εντελώς απροστάτευτη, γεγονός που πυροδότησε ένα λαϊκό και συνεχώς διογκούμενο κίνημα διαμαρτυρίας και αγώνα ενάντια στην απελευθέρωση των πλειστηριασμών και την αρπαγή της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας από τις τράπεζες, το κράτος και τα κοράκια της αγοράς. Το ίδιο εξαγγέλθηκε πως θα ισχύσει από 1η Μαΐου 2020, απελευθερώνοντας κύμα πλειστηριασμών και εξώσεων. Πάντως μετά την 1/1/2016 επιχειρήθηκε να εφαρμοσθεί και μάλιστα σε μαζική κλίμακα και η σχεδόν ξεχασμένη μέχρι τότε διάταξη για παρακώλυση συναγωνισμού (πλειστηριασμού), σε μια προσπάθεια να κατασταλεί κάθε κίνημα διαμαρτυρίας και αντίστασης στην απελευθέρωση των πλειστηριασμών, στην κοινωνική βαρβαρότητα της συντριπτικής ανεργίας, της μερικής απασχόλησης, της εμφάνισης νεοαστέγων και της ισόβιας φτώχειας και ανασφάλειας για το σύνολο του λαού, προκειμένου να πληρωθεί ένα χρέος πέρα ως πέρα ληστρικό προς την ΕΕ και το ΔΝΤ. Όμως η κοινωνικοπολιτική διαμαρτυρία ενάντια στην απελευθέρωση των πλειστηριασμών και την αρπαγή της λαϊκής στέγης και περιουσίας δεν είναι δυνατό να τιμωρηθεί (ακόμη και με τους δικούς τους αστικούς όρους) με τη διάταξη που ισχύει. Μεταξύ άλλων, αυτό καταδείξαμε στο Δ’ Μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης και καλούμαστε να το επαναλάβουμε στις μάχες που ακολουθούν.

Μετά την 1/1/2016 επιχειρήθηκε να εφαρμοσθεί και μάλιστα σε μαζική κλίμακα η σχεδόν ξεχασμένη μέχρι τότε διάταξη για παρακώλυση συναγωνισμού (πλειστηριασμού).

Πάντως η στροφή από τον καπιταλισμό του κράτους πρόνοιας στον καπιταλισμό της αισχρής λεηλασίας και της ισόβιας ανασφάλειας με την ταυτόχρονη σταθερή αύξηση των αδικημάτων περί προσβολών της πολιτειακής εξουσίας και της δημοσίας τάξεως (αντίσταση, απείθεια, διέγερση, διατάραξη κοινής ειρήνης κ.λπ.), δεν αντανακλά μόνο την αδυναμία του συστήματος να ενσωματώσει με ομαλά αστικοδημοκρατικά μέσα τις δικές του αντιθέσεις και τα αδιέξοδά του. Αναδεικνύει και την επιτακτική ανάγκη εμείς από την πλευρά μας να αγωνιστούμε για να δώσουμε ένα άλλο περιεχόμενο στις σύγχρονες ελευθερίες και τη δημοκρατία της εποχής μας. Το στοίχημα είναι μπροστά μας!

*Η Αρετή Σκουνάκη είναι δικηγόρος, μέλος του Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης (Εναλλακτική Πρωτοβουλία) και του ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, συνήγορος υπεράσπισης διωκόμενων μελών του κινήματος κατά των πλειστηριασμών

Αναδημοσίευση από την εφημ. "ΠΡΙΝ", 23/2/2020 (βλ.: http://prin.gr/?p=29429 )

Συνέλευση ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ (18/2) - Συζήτηση και Αποφάσεις

Η Συνέλευση του ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ στις 18 του Φλεβάρη ήταν αρκετά μαζική αλλά και αποτελεσματική.

Συζητήθηκε αρχικά η υπάρχουσα κατάσταση στο ζήτημα των πλειστηριασμών, το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο, όπως διαμορφώθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με την κατάργηση του ν. Κατσέλη και την θεσμοθέτηση της ηλεκτρονικής πλατφόρμας, με πενιχρά αποτελέσματα (λίγες δεκάδες ρυθμίσεις) στον ένα περίπου χρόνο από τη θεσμοθέτησή της. Πολύ χειρότερα ασφαλώς θα γίνουν τα πράγματα από την 1η Μάη, όταν η κυβέρνηση της ΝΔ και ο αρμόδιος υπουργός Αδ. Γεωργιάδης θέσουν σε εφαρμογή το υπό διαμόρφωση νέο θεσμικό πλαίσιο για τους πλειστηριασμούς, που προβλέπει την κατάργηση και των ελάχιστων εναπομεινάντων στοιχείων προστασίας της α' κατοικίας. Με βάση όσα στοιχεία έχουν παρουσιαστεί, βασικό χαρακτηριστικό του νέου πλαισίου είναι η κήρυξη πτώχευσης από τον δανειολήπτη και η υποχρέωση ρευστοποίησης του συνόλου της περιουσίας του (της α' κατοικίας συμπεριλαμβανομένης) για την κάλυψη των απαιτήσεων της τράπεζας. Στους άστεγους πια μετά τον πλειστηριασμό, εξετάζεται η δυνατότητα να παραμείνουν, έναντι ενοικίου, στο σπίτι που τους άρπαξε η τράπεζα ή τa Funds καθώς και η παροχή ενός κάποιου επιδόματος ενοικίου από το κράτος. Και φυσικά θα συνεχίσουν να χρωστούν, αν δεν πάρουν οι τράπεζες το οφειλόμενο (με τους τόκους) ποσό και να τους αρπάζουν όποιο εισόδημα/περιουσία τους προκύπτει από νέα εργασία, κληρονομιά κλπ.

Απέναντι στη συγκεκριμένη κατάσταση, θεωρούμε ότι μπορούμε και πρέπει:

1. Να εκμεταλλευτούμε το όποιο αρνητικό γι αυτούς κλίμα από την προαναγγελία των νέων μέτρων για πλειστηριασμούς καθώς και το θετικό για μας κλίμα της αθωωτικής απόφασης αλλά και μαζικής συμμετοχής αλληλέγγυων στη δίκη του κινήματος κατά των πλειστηριασμών στις 4/2/2020

2. Να οργανώσουμε "επίθεση" ενημέρωσης, συσπείρωσης (και επανασυσπείρωσης), συγκρότησης ομάδων σε κάθε γειτονιά και χώρο δουλειάς/σπουδών

α) με κείμενο για αλλαγές νομοθετικού πλαισίου, απλό και κατανοητό (συγγραφή μέχρι τέλος Φλεβάρη)

β) εξορμήσεις σε γειτονιές και συγκρότηση ομάδων (εξώσεις κλπ), με πρώτες

-Αμπελόκηπους, Παρασκευή 6/3, 6μ.μ., πλατεία Επταλόφου

-Τούμπα, Πέμπτη 12/3, 6μ.μ., Πολιτιστικό Κέντρο (γήπεδο ΠΑΟΚ)

γ) κάλεσμα σε σωματεία και φοιτητ. συλλόγους (ειδικά όσα συμμετείχαν στον ΣΥΣΘ τα προηγούμενα χρόνια, π.χ., Γ΄ ΕΛΜΕ, Συνταξιούχων "Η Συσπειρωση", Φοιτ. Συλλόγους Ηλεκτρολόγων, Αρχιτεκτονικής κλπ.)

δ) Εντατικοποίηση ενημέρωσης με πολλά (μικρά) κείμενα σε Blog, FaceBook κλπ για πλειστηριασμούς αλλά και χρέη κομμάτων, τακτική υπερχρέωσης από τράπεζες κ.ά.

3. Μεγάλα κινηματικά γεγονότα επόμενου διμήνου

α) Παρέμβαση σε τράπεζα (μέσα Μάρτη)

β) Μαζική συγκέντρωση στο κέντρο πόλης Τετάρτη 8 Απρίλη 2020, 1μ.μ. Ημερομηνία συσχετισμένη και με πλειστηριασμούς ημέρας ενώ καταθέτουμε και πρόταση για δράσεις και σε άλλες πόλεις

γ) Διερεύνηση για συμμετοχή μας στη "διεθνή μέρα δράσης για τη στέγη" στις 28/3 που συζητιέται στην Αθήνα

δ) Δικαστήριο Ηλία Σμήλιου στις 27/4 (3 μέρες πριν τη πλήρη απελευθέρωση πλειστηριασμών) για υπόθεση Μιχάλη Π. στις 28/9/2016. Μετατροπή της δίκης σε δράση ενάντια σε νέα μέτρα

4. Αντιμετώπιση πλειστηριασμών- εξώσεων - διακοπών που θα προκύψουν στο επόμενο διάστημα - Διερεύνηση για πλειστηριασμούς που γίνονται και λειτουργία τηλεφώνου ΣΥΣΘ

5. Νέα Συνέλευση ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ στα τέλη Μάρτη  

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ

ΜΑΖΙΚΑ - ΔΥΝΑΜΙΚΑ - ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΑ

για το δικαίωμα όλων στη στέγη, το ρεύμα, το νερό!

Ένα σπίτι σώθηκε. Χιλιάδες άλλα κάθε μέρα όλο και πιο πολύ κινδυνεύουν... Να τους σταματήσουμε!

 Συνέλευση του 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ 

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Τρίτη 18 Φλεβάρη, 

   7.00μ.μ., στην ΕΔΟΘ  

Την Τετάρτη 12 Φλεβάρη ήταν προγραμματισμένος να γίνει στη Θεσσαλονίκη ένας πλειστηριασμός που αφορούσε στο σπίτι της οικογένειας του πολιτικού πρόσφυγα κ. Λαοκράτη, που από τη στιγμή που επέστρεψε στην Ελλάδα, στη δεκαετία του '80, εργαζόταν για να το αποκτήσει. 

Το ακόμη χειρότερο είναι  ότι το συγκεκριμένο σπίτι κινδύνεψε να γίνει βορά της ALPHABANK (και του fund της) όχι λόγω χρεών του ίδιου του ιδιοκτήτη αλλά επειδή αυτός μπήκε εγγυητής στην αγορά με δάνειο ενός σπιτιού για την 5μελή οικογένεια του παιδιού του. 

Και το τραγελαφικό: ενώ, με μεγάλο αγώνα της οικογένειας, το σπίτι του οφειλέτη γιου του κ. Λαοκράτη (μάλλον) σώζεται, καθώς τα δικαστήρια αναγνωρίζουν την αδυναμία της χτυπημένης από μακροχρόνια ανεργία οικογένειας να πληρώσει τις δόσεις του δανείου, κινδύνευσε το σπίτι του εγγυητή που δεν χρωστούσε τίποτα στην  ALPHABANK!!!

Γιατί οι τράπεζες σε κάθε περίπτωση κάτι πρέπει να βγάλουν, όπως θα έλεγαν και ο "χρήσιμος ηλίθιος" του συστήματος Άδωνης Γεωργιάδης και οι λοιποί των κυβερνητικών επιτελείων. Καμιά σημασία δεν έχει ποιος και γιατί θα χάσει, αρκεί κέρδος για την τράπεζα να βγει!

Την Τετάρτη 12 του Φλεβάρη, το σπίτι του κ. Λαοκράτη σώθηκε! Χρειάστηκε γι αυτό η τεράστια προσπάθεια της οικογένειας κυρίως, αλλά και η προσφυγή στην αλληλεγγύη του κινήματος και τον ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ καθώς και η θετική στάση ενός συμβολαιογράφου που όχι μόνο δεν είναι "κοράκι" αλλά εφαρμόζει όποιο νομοθετικό πλαίσιο απέμεινε για την προστασία του φτωχού δανειολήπτη. 

Δεκάδες κι εκατοντάδες ακόμη σπίτια μπορούν και πρέπει να σωθούν στο επόμενο διάστημα. Γιατί όσο πιο πολύ αποθρασύνεται το πολιτικό προσωπικό των τραπεζών και του μεγάλου κεφαλαίου και για "ατομική ευθύνη" αυτού που χάνει το σπίτι του μας μιλούν, τόσο πιο πολύ τη συλλογική οργάνωση και την ταξική αλληλεγγύη πρέπει να αποζητούμε, "να σώσουμε οτιδήποτε αν σώζεται". Ειδικά τώρα που (αφού ο ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε διάπλατα την πόρτα της αρπαγής των λαϊκών σπιτιών και της περιουσίας από τις τράπεζες) η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται από την 1η Μάη να καταργήσει τα όποια ελάχιστα ίχνη προστασίας απέμειναν, η συλλογική δράση και η αντίσταση στη λαίλαπα των κατασχέσεων, πλειστηριασμών και εξώσεων γίνεται μονόδρομος!

Ας ξαναπιάσουμε το νήμα απ' τις ωραίες εκείνες Τετάρτες του 2016-2017, που η δίκη και αθώωση του μέλους του ΣΥ.Σ.Θ. Ηλία Σμήλιου μας ξαναθύμισε: Όχι μόνο "κανένα λαϊκό σπίτι στα χέρια κράτους-τραπεζίτη" αλλά και "κανένας μόνος απέναντι στην κρίση"!!!

Την Τρίτη 18 Φλεβάρη (7.00μ.μ., στην ΕΔΟΘ) στη Συνέλευση του ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ να συζητήσουμε: 

-τα νέα μέτρα που σχεδιάζονται από κυβέρνηση-Ε.Ε.-τραπεζίτες για την πλήρη απελευθέρωση των πλειστηριασμών

-τις δυνατότητες και τους τρόπους επανεκκίνησης της δράσης με μαζικούς όρους της δράσης του ΣΥ.Σ.Θ.

"ΑΘΩΟΣ Ο ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ"! - Δικαίωση του Αγώνα μας - Ας ξαναπιάσουμε το νήμα!

Μέρες του 2016-17 ζήσαμε την Τρίτη 4 Φλεβάρη 2020.

Όπως τότε έτσι και τώρα εκατό και πλέον αγωνιστές ένωσαν τη φωνή τους για να μπορέσει το δίκιο να νικήσει το σκοτάδι που σκορπούν ντόπια και ξένα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και το κατά καιρούς πολιτικό προσωπικό τους. Τότε, κάθε Τετάρτη στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης για να σταματήσουμε τους πλειστηριασμούς και να μην αφήσουμε τις τράπεζες ν' αρπάξουν λαϊκά σπίτια και μικρή περιουσία. Σήμερα για να σταματήσουμε τη βιομηχανία των διώξεων που έστησε τότε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για να τρομοκρατήσει το κίνημα και να επιβάλει την πολιτική απελευθέρωση των πλειστηριασμών, την οποία πολιτική συνεχίζει η κυβέρνηση της ΝΔ για να εξαφανίσει από την 1η του Μάη (σύμφωνα με τις δηλώσεις του ανδρείκελου των τραπεζών, Άδωνη Γεωργιάδη) και τα ελάχιστα τελευταία ίχνη προστασίας της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας.

Κόντρα στο στημένο κατηγορητήριο και τις "μαρτυρίες" των αστυνομικών, τα μέλη του ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ που ως μάρτυρες υπεράσπισης κατέθεσαν, η συνήγορος-δικηγόρος του κινήματος Αρετή Σκουνάκη κι ο κατηγορούμενος Ηλίας Σμήλιος κατάφεραν να ανατρέψουν το κατηγορητήριο, να αποδείξουν το αυτονόητο και να επαναφέρουν στις θέσεις τους θύτες και θύματα, να επιβάλουν την πανηγυρική αθώωση του κατηγορούμενου και κατάδειξη του δίκιου του αγώνα του κινήματος κατά των πλειστηριασμών.

Την Τρίτη 4 του Φλεβάρη ζήσαμε άλλη μια Νίκη της αλληλεγγύης, της συντροφικότητας, της συλλογικότητας. 

Πήραμε μήνυμα ισχυρό: Υπάρχουν τα εφόδια, η αγωνιστική διάθεση και πρέπει άμεσα και πάλι ν' αρχίσει ο αγώνας για την προστασία της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας, για να στήσουμε νέο φραγμό σε κατασχέσεις, πλειστηριασμούς κι εξώσεις που κυβέρνηση, Ε.Ε. και τραπεζίτες ετοιμάζουν!

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ του ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 

την Τρίτη 18/2, στις 7.00, στην ΕΔΟΘ

για να συζητήσουμε: 

-τα νέα μέτρα που σχεδιάζονται από κυβέρνηση-Ε.Ε.-τραπεζίτες για την πλήρη απελευθέρωση των πλειστηριασμών

-τις δυνατότητες και τους τρόπους επανεκκίνησης της δράσης με μαζικούς όρους της δράσης του ΣΥ.Σ.Θ.

                      =================================================

*Δημοσιεύουμε εδώ 

ένα απόσπασμα από την απολογία 

του Ηλία Σμήλιου, 

στη δίκη εναντίον του, στις 4/2/2020, 

ως μέλους του 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ 

ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ 

και του κινήματος κατά των πλειστηριασμών)

Είμαι εργαζόμενος, πατέρας, δάσκαλος…

Στον Συντονισμό Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης και το κίνημα κατά των πλειστηριασμών με αρκετές πολιτικές και συνδικαλιστικές ιδιότητες συμμετέχω, μα τρεις είναι αυτές που στη δράση ιδιαίτερο νόημα δίνουν: Είμαι εργαζόμενος, πατέρας και δάσκαλος!

Είμαι Εργαζόμενος.

Ανήκω σ’ αυτή την τάξη των ανθρώπων που δεν κατέχει τον πλούτο αλλά μοχθεί καθημερινά για να εξασφαλίσει τα αναγκαία για τη ζωή. Κι αγωνίζομαι για μια καλύτερη ζωή για μένα, την οικογένειά μου και την τάξη μου!

Είμαι Πατέρας. 

Έχω ένα παιδί 16 χρόνων που θέλω να το δω τα όνειρά του πράξη να κάνει κι όχι μετανάστης να γίνεται για να μπορέσει να ζήσει. Θέλω, όταν κάποτε το παιδί μου, τα παιδιά μας, την κρίσιμη ερώτηση μου κάνουν, «τι έκανες εσύ για όλα αυτά;» να μπορώ να τους κοιτάξω στα μάτια και στεντόρει τη φωνή να απαντήσω: «Μαζί με άλλους φτωχούς ανθρώπους αγωνίστηκα για το μέλλον μας, για το μέλλον σας»!

Είμαι δάσκαλος. 

Η πολιτεία μου έχει αναθέσει την εκπαίδευση των παιδιών μας. Η εκπαίδευσή τους αφορά τη γνώση αλλά όχι μόνο αυτήν, καθώς οφείλουμε να μορφώνουμε τα παιδιά μας ως ολοκληρωμένους κοινωνικούς ανθρώπους, να τους παρέχουμε κοινωνική και δημοκρατική παιδεία, να αναπτύσσουμε τις ανθρώπινες ευαισθησίες τους και την αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπό τους. Η εκπαίδευση διενεργείται με την διδασκαλία και με το παράδειγμα. Είμαι δάσκαλος. Δε μου επιτρέπεται το παράδειγμα που θα δώσω στα παιδιά μου να είναι εκείνο του υποταγμένου ανθρώπου, που δουλικά αποδέχεται την καταπάτηση των δικαιωμάτων του, τον εξευτελισμό της ζωής του ίδιου και των συνανθρώπων του.

Ολοκληρώνοντας θα μου επιτρέψετε μια μικρή αναφορά (που ίσως λίγο περισσότερο την υπόθεσή μας φωτίσει), μια αναφορά στον πατέρα μου που πριν δέκα περίπου χρόνια έχασα. Χρόνια ολόκληρα δούλευε διπλή βάρδια, από ένα σπίτι στα παιδιά του για να χτίσει. Στη μνήμη του πατέρα μου, τον ιδρώτα των πατεράδων μας κι όλων αυτών που εύκολη ζωή δεν γνώρισαν, είναι βλασφημία ν’ αφήσουμε τις τράπεζες να τον αρπάξουν!!!

Και κάτι ακόμα. Το πιο ωραίο δώρο, δώρο ζωής, που σαν πήγαινα στην Ε΄ Δημοτικού (σαν τους σημερινούς μαθητές μου) ο πατέρας μου κατάφερε να μου κάνει: Ολόκληρη η σειρά των βιβλίων του Μενέλαου Λουντέμη! Τα ρούφηξα όλα μέχρι να τελειώσω το Δημοτικό. Τον αγάπησα τον Λουντέμη. Ήταν για μένα η πρώτη πολιτικοποίηση και με μια φράση του, που σ’ ένα δικαστήριο καλή ώρα, πριν πολλές δεκαετίες, σε μαύρα κατάμαυρα για τον τόπο μας χρόνια, είπε στους δικαστές, μ’ αυτή τη φράση του θέλω να κλείσω τη σημερινή μου απολογία: «Χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να γίνουν τα τέσσερα πόδια δύο. Δεν θα επιτρέψω να γίνουν πάλι τέσσερα εγώ»!

Γι αυτό αγωνίζομαι, γι αυτό αγωνιζόμαστε, για μια ζωή αξιοβίωτη για όλους όσους ζουν σ’ αυτό τον τόπο!

Αλληλεγγύη στους διωκόμενους του κινήματος κατά των πλειστηριασμών! Τρίτη 4 Φλεβάρη, 10π.μ., Δικαστήρια Θεσσαλονίκης

ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΔΕΝ ΔΙΚΑΖΕΤΑΙ! 

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ!

Την Τρίτη 4 Φλεβάρη 2020 για μια ακόμα φορά ο συναγωνιστής Ηλίας Σμήλιος, δάσκαλος και δημοτικός σύμβουλος Αμπελοκήπων-Μενεμένης, μέλος του ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ θα καθίσει στο εδώλιο,  “κατηγορουμένος” για την δράση του κινήματος ενάντια στους πλειστηριασμούς και την αρπαγή της λαϊκής κατοικίας από τράπεζες και funds. Το κίνημα αυτό επί χρόνια στάθηκε εμπόδιο στους σχεδιασμούς τραπεζών και κυβερνήσεων να λεηλατήσουν τα σπίτια  του λαού. Σημείωσε νίκες αποτρέποντας πολλούς πλειστηριασμούς, εξαναγκάζοντας τους συμβολαιογράφους σε πολύμηνη αποχή και απονομιμοποιώντας την μαύρη προπαγάνδα κυβέρνησης και ΜΜΕ. Για αυτό και τα μέλη του κινήματος αντιμετώπισαν την πιο σκληρή καταστολή με την μορφή της αστυνομικής βίας αλλά και τη νομοθέτηση του ιδιώνυμου.

Σήμερα η κυβέρνηση της Ν.Δ. έρχεται να συνεχίσει το έγκλημα κατά του δικαιώματος στη στέγη που ξεκίνησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Σκοπός τους είναι η πλήρης κατάργηση της προστασίας της α' κατοικίας, όπως έχει ήδη συμφωνηθεί με την Ε.Ε. και τους τραπεζίτες. Στις 30 Απρίλη 2020 καταργούνται και τα ελάχιστα τελευταία ίχνη προστασίας και το αποτέλεσμα θα είναι να εκτοξευτούν οι ρυθμοί κατασχέσεων, πλειστηριασμών και εξώσεων.

Γι' αυτό έχουν φορτώσει σε αγωνιστές του κινήματος μια σειρά από δίκες, γνωρίζοντας ότι το κίνημα αυτό θα επανέλθει ενάντια στην βαρβαρότητα της “κανονικότητας”. Η δίκη του Ηλία Σμήλιου είναι υπόθεση όλου του λαού...

ΕΠΕΙΔΗ εκείνη την ημέρα ο κατηγορούμενος συναγωνιστής Ηλίας Σμήλιος δεν ήταν μόνος, αλλά ήμασταν πάρα πολλοί,

ΕΠΕΙΔΗ εκείνη την ημέρα προσπαθούσαμε να σταματήσουμε τον πλειστηριασμό για να σώσουμε ένα μικρό χωράφι-οικόπεδο στον Χορτιάτη, το οποίο επεδίωκε να αρπάξει η Τράπεζα Πειραιώς από δανειολήπτη που αδυνατούσε να πληρώσει το δάνειο, συνεπικουρούμενη και από την “υπάλληλό” της, τότε πρόεδρο των Συμβολαιογράφων, Ιωάννα Μπιλίση-Χρουσαλά,

ΕΠΕΙΔΗ δίπλα στον συναγωνιστή Ηλία Σμήλιο έπρεπε να καθίσουμε όλοι που με το κάλεσμα του ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ επί σειρά ετών εμποδίσαμε τη λεηλασία και αρπαγή της λαϊκής περιουσίας από τα τραπεζικά κοράκια,

ΕΠΕΙΔΗ ο αγώνας συνεχίζεται και τίποτε δεν έχει τελειώσει,

Θα είμαστε την Τρίτη  4-2-2020  στις 10π.μ. στο Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης, στο πλευρό του Η. Σμήλιου.

Με τη δίκη του συναγωνιστή μας αλλά και των δεκάδων άλλων αγωνιστών που διώκονται στη Θεσσαλονίκη και όλη την Ελλάδα, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι δικάζονται οι δημοκρατικοί, ακηδεμόνευτοι, μαχητικοί και νικηφόροι αγώνες που έδειξαν το δρόμο πώς θα παλέψουμε για να σώσουμε λαϊκή κατοικία και περιουσία, αλλά και συνολικά την αντιλαϊκή λαίλαπα των μνημονίων.

Η δίκη αυτή στόχο έχει να τρομοκρατήσει το λαό, να περάσει το μήνυμα ότι κάθε αντίσταση είναι μάταιη. Δε θα τους περάσει.  Η αντίσταση είναι μονόδρομος. Απέναντι στην καταστολή έχουμε τη δύναμη της αλληλεγγύης!

Καλούμε κάθε σωματείο, επιτροπή και συλλογικότητα αγώνα, φορέα του μαζικού λαϊκού κινήματος, κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενο και μαχόμενο κοινωνικά πολίτη να πάρει θέση και να σταθεί ασπίδα για τους διωκόμενους αγωνιστές στις δίκες που ξεκίνησαν.

ΗΜΑΣΤΑΝ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 4/2, 10π.μ.,

ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ!

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ!

ΚΑΝΕΝΑ ΛΑΪΚΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ!